(materiał wybuchowy)

См. также в других словарях:

• materiał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. materiałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, z czego zrobione są przedmioty; tworzywo, surowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Materiały piśmienne, biurowe, fotograficzne.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• panklastyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. panklastytycie, blm, chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} ciekły materiał wybuchowy, składający się z palnych związków organicznych, np. terpentyny, nafty oraz mieszaniny skroplonego dwutlenku lub czterotlenku azotu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• amatol — m I, D. u, blm chem. «mieszanina azotanu amonu i trójnitrotoluenu, materiał wybuchowy o właściwościach kruszących używany do celów wojskowych w czasie I i II wojny światowej» ‹skrót.› …   Słownik języka polskiego

• amonal — m I, D. u, blm chem. «mieszanina azotanu amonu, trójnitrotoluenu i metalicznego glinu; kruszący materiał wybuchowy stosowany głównie w minach morskich i bombach głębinowych» ‹skrót.› …   Słownik języka polskiego

• amonit — I m IV, D. u, Ms. amoniticie; lm M. y chem. «mieszanina azotanu amonu, nitrozwiązków aromatycznych i np. mączki drzewnej lub innych dodatków, materiał wybuchowy kruszący, używany w górnictwie i do celów wojskowych» ‹skrót.› II m IV, DB. a, Ms.… …   Słownik języka polskiego

• barbaryt — m IV, D. u, Ms. barbarytycie, blm «górniczy materiał wybuchowy z grupy nitroglicerynowych, produkowany w kilku odmianach, różniących się składem chemicznym» ‹?› …   Słownik języka polskiego

• dynamit — m IV, D. u, Ms. dynamiticie «materiał wybuchowy o właściwościach kruszących otrzymywany z ziemi okrzemkowej lub mączki drzewnej zmieszanej głównie z nitrogliceryną i innymi azotanami organicznymi; stosowany m.in. w górnictwie» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ekrazyt — m IV, D. u, Ms. ekrazytycie, blm chem. «związek organiczny zawierający głównie kwas pikrynowy; materiał wybuchowy o właściwościach kruszących, używany dawniej do napełniania granatów» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• karbonit — m IV, D. u, Ms. karboniticie, blm górn. «materiał wybuchowy amonowo saletrzany, stosowany w kopalniach węglowych, w których występuje pył węglowy, a nie występuje metan (w kopalniach niegazowych)» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• kowadełko — n II, N. kowadełkokiem; lm D. kowadełkołek 1. «małe kowadło» Kowadełko zegarmistrzowskie, rymarskie. 2. anat. «jedna z trzech kosteczek słuchowych (środkowa) znajdujących się w jamie bębenkowej ucha środkowego człowieka i ssaków» 3. wojsk. «w… …   Słownik języka polskiego

• ksylit — m IV, D. u, Ms. ksyliticie; lm M. y 1. chem. «materiał wybuchowy o właściwościach kruszących, stosowany w czasie I wojny światowej» 2. chem. «alkohol wielowodorotlenowy stosowany w przemyśle tytoniowym, spożywczym, kosmetycznym i papierniczym» 3 …   Słownik języka polskiego